وبسایت فرهنگی مذهبی ابن تیهان

واقعه تلخ کربلا و روز عاشورا تا نهایت تاریخ می‌تواند نقل شود و هرگز از تلخی آن کم نمی‌شود. یکی از مهم ترین شخصیت‌های کربلا حضرت ابوالفضل عباس است که برادر امام حسین بود ولی مادر او حضرت فاطمه سلام الله علیها نبود.

ام البنین مادر چهار فرزند از فرزندان امام علی علیه السلام بود که نام او در واقع فاطمه بود ولی به احترام مقام حضرت زهرا درخواست کرد او را ام البنین صدا کنند. این بانوی بزرگوار چهار پسر داشت که هر ۴ فرزند او در واقعه عاشورا شهید شدند و او در آن زمان در مدینه حضور داشت. درباره نحوه وفات ام البنین در پرشین وی بخوانید.
نحوه وفات ام البنین

فاطمه بنت حِزام مشهور به اُمّ البَنین، از همسران امام علی(ع) و از شخصیت‌های محترم نزد شیعیان است. او مادر حضرت عباس، عبدالله، جعفر و عثمان است که هر چهار تن در روز عاشورا به شهادت رسیدند.از آنجا که او مادر چهار پسر بود، به‌ ام البنین مشهور شد.

پس از واقعه کربلا، ام البنین برای امام حسین(ع) و فرزندانش سوگواری می‌کرد به طوری که دشمنان اهل بیت(ع) نیز با او همنوا می‌شدند. مدفن ام البنین در قبرستان بقیع است.

ام البنین در واقعه کربلا حضور نداشت. هنگامی‌که کاروان اسیران کربلا وارد مدینه شد، شخصی خبر شهادت فرزندانش را به او داد؛ اما او از سرنوشت امام حسین(ع) پرسید. ام البنین وقتی خبر شهادت چهار فرزندش و امام حسین(ع) را شنید، گفت:‌ «ای کاش فرزندانم و تمامی‌آنچه در زمین است فدای حسین می‌شد و او زنده می‌ماند.» این سخنِ او را برخی دلیل دلدادگی عمیق او به اهل بیت و امام حسین(ع) دانسته‌اند.

سید محمود حسینی شاهرودی (متوفی ۱۳۹۴ق) از مراجع تقلید شیعه و از شاگردان میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی گفته است من در مشکلات، برای ام البنین صد مرتبه صلوات می‌فرستم و حاجت می‌گیرم. برخی گزارش‌ کرده‌اند که‌ ام البنین در میان زنان شیعه جایگاه ویژه‌ای دارد، زنان ایرانی برای برآورده شدن حاجات خود و همچنین برای بالا بردن نیروی شکیبایی و تحمل مصائب به او متوسل شده و سفره‌های نذری به نام او برگزار می‌کنند. همچنین در برخی از مناطق شیعی سفره‌هایی با نام «سفره مادر حضرت ابوالفضل» یا «سفره‌ ام البنین» مرسوم است.
بد نیست بدانید نحوه وفات حضرت ام البنین چگونه بود؟

پدر ام البنین ابوالمجْل حزّام بن خالد، از قبیله بنی کلاب و برخی از علمای معاصر نام مادرش را ثمامه دختر سهیل بن عامر بن مالک ذکر کرده اند. در مورد تاریخ ولادت حضرت ام البنین(س) اطلاعی در دست نیست و تاریخ نگاران سال ولادت او را ثبت نکرده اند.

حضرت امّ البنین، مادر حضرت ابا الفضل عباس(ع) بود که پس از شهادت حضرت فاطمه(س) به همسری حضرت علی(ع) در آمد. نامش «فاطمه بنت حزام»، بود. زنی بود با شرافت، از خانواده‌‌‌ای ریشه دار و دلاور و نسبت به فرزندان حضرت زهرا نیز بسیار مهربان بود. ثمره ازدواج علی(ع) با او چهار پسر بود، به نام‌های: عباس، جعفر، عبد اللّه و عثمان، که هر چهار فرزندش روز عاشورا در رکاب سید الشهدا به شهادت رسیدند.

امّ البنین، پس از شهادت فرزندانش، همه روزه به بقیع می‌رفت و به یاد فرزندان شهیدش مرثیه‌های بسیار سوزناکی می‌خواند و مردم مدینه نیز به ندبه و نوحه او گوش فرا می‌دادند تا جایی که مروان بن حکم – این دشمن اهل بیت- نیز همواره به نوحه خوانی او حاضر شده و می‌گریست.

ام البنین در مدینه از دنیا رفت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. اما از سال و چگونگی وفات ام البنین، در منابع دسته اول روایی و تاریخی چیزی ذکر نشده است. البته برخی متأخران با استناد به منابعی سال وفات وی را روز سیزدهم جمادی الثانی سال ۶۴ هجری قمری نوشته اند.

ویکی شیعه ـ پرسمان